Informacja na temat „wypalania traw” .
- Często padająca odpowiedź to: w celu poprawy estetyki i użyźnienia gleby. Jest to jednak błędne rozumowanie społeczeństwa.
W celu poprawy estetyki mającej na celu usunięcie starej, suchej trawy (pozostałości po zimie), skuteczniejszym i bardziej bezpiecznym sposobem jest ścięcie jej. Nie ulega wątpliwości, że wypalanie traw jest sposobem o wiele szybszym, prostszym i łatwiejszym ale należy zdać sobie sprawę z zagrożeń i niebezpieczeństw z tym związanych. Ponadto w miejscach wypalania traw pozostają czarne miejsca, które znikają dopiero, gdy nowa trawa urośnie na odpowiednią wysokość, co jest bardziej nieestetyczne niż widok suchej trawy.
Jeśli chodzi o wypalane traw w celu "użyźnienia gleby" to przeprowadzone badania naukowe potwierdziły jednoznacznie, że tego rodzaju praktyki przynoszą jednak więcej szkody niż zysku. Dowiedziono, że na terenach, gdzie wypalano trawy zbiory siana są o 25 % niższe niż na terenach gdzie trawa została skoszona. Kilkuletnie wypalanie traw może w efekcie doprowadzić do 8-krotnego obniżenia zbiorów z wypalanego obszaru. Ogień niszcząc trawy, powoduje zanik roślin motylkowych, co jest skutkiem nadmiernego rozwoju chwastów. Zabija również mikroorganizmy żyjące na powierzchni gleby odpowiedzialne za jej użyźnianie w ten sposób obniżając poziom próchnicy w glebie. Tak więc zamiast spodziewanych zysków - wypalanie traw przynosi same straty.
Najbardziej wzmożonym okresem pożarów traw jest okres wiosenny, głównie przełom marca i kwietnia. Z analizy stanu ochrony przeciwpożarowej rejonu działania Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Zawierciu wynika, że najwięcej pożarów w 2003 r. zanotowano w dziale uprawy, rolnictwo - 422 na 964 wszystkich. Jest to niewątpliwie związane z wypalaniem traw. Często dochodziło do przypadków gdzie pożar wymykał się spod kontroli osobie wypalającej trawy i rozprzestrzeniając się swoim zasięgiem obejmował również obszary leśne, zabudowania mieszkalne i gospodarcze, zakłady pracy, powodując wysokie straty materialne. "Niewinne" wypalanie traw przeradzało się w duże pożary. Niejednokrotnie dochodzi do śmierci osób wypalających trawy w wyniku zaczadzenia.
W okresie wypalania traw notuje się nawet do kilkudziesięciu wyjazdów dziennie jednostek straży pożarnych. Pożary te nie powodują strat bezpośrednich lecz powodują znaczny wzrost kosztów utrzymania jednostek straży pożarnych.Z analiz wynika, że celowe podpalenia traw to około 82 % wszystkich pożarów traw. 18 % stanowi przypadkowe zaprószenie ognia przez różne osoby, najczęściej spowodowane przez wyrzucanie niedopałków z przejeżdżających samochodów, pociągów i pieszych przechodniów rzucających niedopałki papierosów na pobocze drogi.
Należy również zaznaczyć, że tego typu postępowanie jest zabronione.
Zgodnie z § 63 ust. 1 pkt 2 i 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 3 listopada 1992 roku w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów w lasach i na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk zabronione jest wypalanie wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych oraz palenie tytoniu, z wyjątkiem dróg utwardzonych i miejsc wyznaczonych dla pobytu ludzi.
W myśl art. 45 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o Ochronie przyrody zabrania się wypalania roślinności na łąkach, pastwiskach, nieużytkach, rowach, pasach przydrożnych, szlakach kolejowych lub w strefie oczeretów i trzcin.
Zgodnie z Art. 59 ust. 1 pkt. 1 w/w ustawy kto wypala roślinność na łąkach, pastwiskach, nieużytkach, rowach, pasach przydrożnych, szlakach kolejowych, w strefie oczeretów lub trzcin, podlega karze aresztu albo grzywny. Postępowanie w sprawach, o których mowa wyżej, prowadzi się na podstawie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.
Kto sprowadza pożar mienia w znacznych rozmiarach w myśl przepisów art. 138 § 1 i 2 Kodeksu karnego podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 8.W związku z powyższym Państwowa Straż Pożarna apeluje do społeczeństwa o rozważenie niebezpieczeństwa związanego z wypalaniem traw, a osoby starsze prosi o pouczenie dzieci i zapoznanie ich z wynikającym z tego niebezpieczeństwem, w związku z czym zaleca się przeprowadzenie szkoleń i rozmów na w/w temat nauczycieli z młodzieżą szkolną.
Przez swoją lekkomyślność stajemy się często niszczycielami środowiska, w którym żyjemy.